Into the Wild

1 augustus 2014 - Fairbanks, Alaska, Verenigde Staten

Dag lezers! vandaag neem ik, Effie, het blog eventjes over J Vandaag gingen we weg uit een zonovergoten Denali NP. Beetje jammer dat het nu zo helder blauw is, we hadden vandaag Mt. McKinley misschien wel heel goed kunnen zien…

Maar dat mag de pret niet drukken, want vandaag staat er iets heel gaafs op het programma: We gaan naar de Stampede trail! De trail die Christopher McCandless bewandelde op zijn weg ‘Into the wild.’ Voor de mensen die dit verhaal niet kennen een korte samenvatting:

Rond 1992 was er een Amerikaanse idealist, genaamd Christopher McCandless. Op zijn 24e besloot hij al zijn bezittingen achter te laten om volledig “lost” te raken in de wildernis. Vanuit Washington lifte hij naar Alaska, waar hij net buiten Denali de wildernis in liep. Ongeveer 40 km van de bewoonde wereld vandaan, via de Stampede trail. Deze trail ging over een rivier heen, de teklanika. Die stak hij met succes over, waarna hij ongeveer 15 km verder de “Wonder bus” tegen kwam. Een oude soortvan schoolbus die daar was gedropt om jagers en mijnwerkers onderdak te bieden tijdens hun werk. Chris bracht hier een maand door, totdat hij terug naar huis wilde. Maar tragisch genoeg was de rivier te wild geworden, en was er geen mogelijkheid meer om terug te gaan. Een paar weken later overleed hij in de bus.

Er is een boek geschreven over hem, en een film gemaakt, beide getiteld: “Into the wild.” Aanrader: Wie de film niet heeft gezien, MOET hem echt zien! J

Onze busdriver van enkele dagen geleden in Denali, Wayne, adviseerde dat het een zeer slecht idee is om naar die echte bus te gaan. Ze moeten constant mensen redden enzo. Wel vertelde hij dat er vlakbij een plaatselijke brouwerij is waar een replica staat van de echte bus, namelijk die ze in de film hebben gebruikt! Dus voor ons geen gevaarlijke expedities, maar lekker naar de filmbus. En als Wayne niets had verteld, waren we de bus waarschijnlijk nooit tegengekomen. Hij staat namelijk in een hoekie gedumpt, en als je niet weet dat het DE bus is, zou je het zo aan zien voor een oud stuk blik. Er staat nergens ook maar iets aangegeven.. Maar wauw: Wat indrukwekkend! De binnenkant is nog vrij intact en er is een mini museum van gemaakt met wat flarden van zijn dagboek, kaarten en foto’s die hij maakte. We maken foto’s op, naast, voor, in, onder de bus en gaan dan en route naar de echte Stampede trail.

We slaan op de highway af en komen al snel op de Stampede road: Een onverharde weg vol met putten en gaten. Hoe verder op de weg, hoe verder we “The wild” in rijden. Wat prachtig! Uitgestrekte tundra’s met wat kleine boompjes en gigantische bergen op de achtergrond. En als je het geluid van de motor eventjes niet meetelt, is het oorverdovend stil.

We rijden door diepe plassen, brede putten en smalle paadjes totdat de weg dan toch echt te smal wordt en we niet meer verder kunnen. We stappen uit, en aan onze rechterzijde is de stampede trail! Geen pad, geen bordje, maar wat platgetrapt gras. Wauw, wat indrukwekkend. Je kijkt naar de rijen bomen en meters begroeiing en weet dat ergens daar in de verte een bijzonder avontuur heeft plaatsgevonden. Je voelt je haast heel eventjes McCandless. (Totdat mama de camper uit komt lopen met keurig belegde sandwiches, die luxe had Christopher waarschijnlijk niet ((;) Ik loop een stukje de trail op, maar stop al snel omdat ik zweer dat ik daar iets bruins zag bewegen. So far voor de trail… misschien ooit, op een dag, maar niet vandaag (;

Net voordat we weer om willen draaien spot papa iets: “De berg! Je kan hem zien!” Snel naar buiten, en ja hoor: De brede kraakwitte top van mt. McKinley staat helder aan de horizon van de lagere bergen. Pfff, Wat mooi! Klik,klik,klik foto’tjes er doorheen en heppie dat we hem eindelijk hebben gezien, en nu officieel bij die 30% horen (:

Als we weer op de highway zijn rijden we een paar uur tot we bij Fairbanks komen. Wifi en shop momentje bij de plaatselijke safeway supermarkt, tanken en op zoek naar een camping wat verderop. Onderweg nog een stop voor een prachtig uitzicht op een grote witte bergketen achter een kolkend riviertje!

Rond een uurtje of 8 komen we aan op een lege camping midden in het bos…

Er wordt al licht ongerust beaamd dat we hier niet gaan overnachten als er echt niemand anders is. Een half rondje later vinden we toch een mede camper en een tentje, gelukkig J Camper parkeren, alles mug onvriendelijk maken met Deet en Listerine. (Dank tante Dini voor de tip!) Mama tovert weer een heerlijke maaltijd op de campingtafel en ik ga snel weer naar binnen omdat de muggen mij ietsje te veel worden.

Nu zit ik aan de tafel binnen het blog te schrijven. Ik vond het erg leuk om voor jullie te schrijven, en tot een volgende keer (:

 

https://www.youtube.com/watch?v=2LAuzT_x8Ek

Foto’s

4 Reacties

  1. Oma:
    1 augustus 2014
    Mooi verhaal Effie, geweldig dat jullie de berg nu hebben gezien.
    Lekker slapen en veel liefs voor allemaal, dag dag
  2. Marina:
    1 augustus 2014
    wat een vehaal van die Amerikaan, toen je de replica zag lagen er toen allerlei spullen nog van deze avonturier??
    wat en hoe eten jullie eigenlijk, mama maakte een heerlijke maaltijd? komen jullie winkels tegen?? wat een reis maken jullie
  3. Opa bo en oma lady:
    1 augustus 2014
    Lieve Ef, wat een ontroerend mooi verhaal heb je daar neer gezet.
    Ik kreeg er gewoon kippevel van. Er schuilt een goede schrijfster van avonturenverhalen in jou. Kleine Effie wordt groot. De foto van die berg was ook heel mooi. Ik ben zo trots op jou!
    Liefs van ons.
  4. Ewout:
    3 augustus 2014
    Hoi Lieve Tante Marina !
    Wat betreft het eten, als het mij overdag niet gelukt is om een moose te vangen dan sturen we Breg en Ef het bos in om besjes te zoeken, en als dat ook niet lukt gaat Kaat naar een Safeway waar we dan heel de camper volladen (hahaha)
    Sorry, alle gekheid op een stokje, er zijn prima winkels te vinden hier, ze liggen alleen wat ver uit elkaar dus het is wat plannen
    Hartstikke leuk dat u meereist !
    Dikke kussen van ons !